آیا خودروهای الکتریکی وسیله‌های نقلیه بدون دود هستند؟

خودروهای الکتریکی نمایش محبوب و رایج آگاهی بالای امروز انسان از محیط زیست هستند. اما آیا خودروهای الکتریکی حقیقتاً وسیله‌های نقلیه بدون دود هستند و یا فقط مشکل بزرگ دیگرند؟

طبق تخمین‌های محیط زیست شناس پلاریزینگ، بوژورن لومبورگ، تولید و اجرای یک خودرو برای 50000 مایل که کاملاً با نیروی باتری کار می‌کند نسبت به تولید و اجرای یک خودرو برای 50000 مایل که با نیروی بنزین کار می‌کند، گاز 〖CO〗_2 بیشتری تولید خواهد کرد!
خودروهای الکتریکی امروزه با توجه به کمبود سوخت، افزایش آگاهی‌های جهانی در مورد مضرات سوخت‌های فسیلی و بانگ بلندتر برای طی کردن تمیزتر و سبزتر تمام جنبه‌های زندگی، ابداع مهمی هستند. در نتیجه آنها بخش مهمی از جنبش سبز شده‌اند.
اما خودروهای الکتریکی بدون کاستی نیستند. آنها با حلقه‌های حساس محیط زیست مقدس شمرده شده‌اند ولی حالا مورد انتقاد و حتی استهزا قرار گرفته‌اند. این دوگانگی، صنعت خودروهای الکتریکی را از زمانی که مشهور شده‌اند به ستوه آورده است.
در اینجا نگاه ما به بحث در مورد خودروهای الکتریکی آورده شده است : آیا این خودروها واقعاً ارزش پول اضافی و سرعت کمتر را دارند؟ آیا آنها حقیقتاً جواب بشر به تمام مشکلات ناشی از مصرف اضافی سوخت‌های فسیلی هستند؟

خودروهای الکتریکی به حدی مشهور شده‌اند که یک نشانه‌ی اجتماعی از آگاهی فرد از محیط زیست و عاملی برای نشان آبرو و احترام او شده‌اند. برعکس این، آنها اغلب موضوع کاملاً مسخره در میان سران بنزین گشته‌اند. بسیاری از خودروهای الکتریکی ادعا می‌کنند که بدون دود هستند اما واقعیات همیشه، مطلق نیستند.
دو نوع خودرو الکتریکی اخیراً در بازار وجود دارد : هیبریدی و کاملاً الکتریکی. در میان اینها، دومی بیشتر از هیبریدی، دوستانه با محیط زیست است چون اصلاً از سوخت‌های فسیلی استفاده نمی‌کند.
چون خودروهای هیبریدی از سوخت‌های فسیلی برای تأمین انرژی الکتریکی خود استفاده می‌کنند در نتیجه لزوماً دود منتشر می‌کنند. اگر چه دودهای ناشی از خودروهای هیبریدی کم ضررتر از خودروهای معمولی هستند اما چون این خودروها موتور را روشن نمی‌کنند نمی‌توانند وسیله‌های نقلیه بدون دود خوانده شوند.
این قوانین، پریوس مشهور تویوتا را به کنار راند و هر شخص نامدار را که آن را به خاطر مد روز بودن خریداری کرده بود مأیوس ساخت. در واقع بسیاری از خودروهای بنزینی می‌توانند مسافت‌های بیشتری از مدل‌های پریوس طی کنند. در یک سریال نمایشی، نشان داده شد که این خودرو نهایتاً به سرعت 70 مایل بر ساعت، در مسافت بیش از 600 مایلی می‌رسد.
قسمت دیگر این نمایش آشکار ساخت که وقتی شما با سرعت بیشتری می‌رانید، این خودرو یعنی پریوس، شما را به مسافت‌های کمتری از مسافت‌های طی شده با خودرو بنزینی سری 5 BMV که با سرعت متوط رانده شده، می‌رساند. اگر چه این یک نمایش کینه توزانه و مغرضانه نسبت به پریوس است اما واقعیت این است که چگونگی راندن خودرو مهم‌تر از این است که شما چه خودرویی می‌رانید و این یک درس مهم است.
خودروهای کاملاً الکتریکی می‌توانند وسیله‌های نقلیه بدون دود خوانده شوند چون باتری‌ها به طور مستقیم بر روی محورهای خودرو عمل می‌کنند. اما یک اخطار اینجا وجود دارد. اگر چه خودروهای کاملاً الکتریکی که با نیروی باتری کار می‌کنند دودهای مضر از خود منتشر نمی‌کنند اما آیا تولید الکتریسته خودش یک فرآیند سبز است؟
اگر چه نیروی هیدرو الکتریسته و هسته‌ای، به آرامی بخش مهمی از تولید جهانی انرژی شده‌اند اما سوخت‌های فسیلی به ویژه زغال سنگ هنوز به طور عمده سوخت‌هایی هستند که در تولید الکتریسیته مورد استفاده قرار می‌گیرند (در حدود 68 % در آمریکا)؛ مگر این که شما در نروژ زندگی بکنید که در حدود 98 % از کل الکتریسیته از نیروی هیدرو به دست می‌آید. برای شارژ دوباره خودروهایی که با نیروی باتری کار می‌کنند باید از الکتریسیته استفاده کرد که احتمالاً در نیروگاه‌هایی تولید شده که فقط وابسته به سوخت‌های فسیلی هستند.
باتری‌هایی که در خودروهای الکتریکی به کار می‌روند شامل موادی هستند که به حفاری گسترده نیاز دارند – پیروس بزرگ‌ترین مصرف کننده‌ی مواد نادر زمین خوانده می‌شود – که به ندرت دوستانه با محیط زیست است. موادی که از موقعیت‌های پرت و دور استخراج می‌شوند و برای آوردن آنها به کارخانه‌ها، باید سوخت‌های فسیلی با ارزش مصرف شوند.
فرآیند تولید باتری‌ها نیز گازهای سولفیدی و نیتریدی آزاد می‌کند که تأثیر هگزا فلورید گوگرد (SF6) در افزایش دمای جهانی کره‌ی زمین 20000 بار بیشتر از گاز 〖CO〗_2است.

چیزی که خودروهای الکتریکی را بسیار محبوب ساخته این واقعیت است که انتشار گاز از خود خودرو اتفاق نمی‌افتد. اما چون صنعت خودروی الکتریکی هنوز یک سرمایه گذاری در گوشه افتاده است کاملاً وابسته به جنبه‌هایی است که سوخت‌های فسیلی مصرف می‌کنند و گازهای سمی و مضر منتشر می‌کنند. مگر این که الکتریسیته از منابع تجدید شدنی و دوستانه با محیط زیست نظیر نیروی هیدرو، توربین‌های بادی و یا نیروی هسته‌ای (که بر خلاف تصورات اشتباه عمومی دقیقاً خیلی سبز است) تولید شود و اینها منبع مهم تولید نیرو در کشور شما باشند، خودروی شما که با نیروی باتری کار می‌کند کربن دی اکسید و گازهای گلخانه‌ای دیگر منتشر نخواهد کرد بلکه به طور غیر مستقیم و به مقادیر کمتری از خودروهایی که با سوخت‌های فسیلی کار می‌کنند این گازها را منتشر خواهد کرد.
برای جمع بندی، نه خودروهای هیبریدی و نه خودروهای کاملاً الکتریکی در سناریو حاضر به خاطر حضور فاکتورهای دیگر وابسته به سوخت‌های فسیلی، کاملاً بدون دود نیستند. هم چنین در بیشتر بحث‌های پر هزینه محیط زیست، خودرویی که با نیروی باتری کار می‌کند می‌تواند موجب آسیب بیشتری به محیط زیست نسبت به خودروهای معمولی شود. اما اگر شما تنها در مورد خروج گاز از خودروی خود نگران هستید و به ویژه اگر در کشوری زندگی می‌کنید که تأکید زیادی روی سوخت‌های قابل تجدید وجود دارد پس خودروهایی که کاملاً با باتری کار می‌کنند وسیله‌های نقلیه بدون دود هستند.